Tadeusz Różewicz – poeta (bez) Boga
14 czerwca 2021 r. w Liceum Ogólnokształcącym im. Mikołaja Kopernika w Żywcu odbyła się sesja poświęcona polskiemu poecie Tadeuszowi Różewiczowi. Organizacja uroczystości związana była z decyzją Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej, który przekonany o wyjątkowym znaczeniu dorobku twórcy, przyjął uchwałę w sprawie ustanowienia roku 2021 „Rokiem Tadeusza Różewicza". Zwrócono uwagę, iż twórczość poety uważanego za jednego z najwszechstronniejszych i najbardziej utalentowanych kontynuatorów literackiej awangardy w kraju i na świecie, ma charakter uniwersalny, dzięki czemu w dużym stopniu wpływa również na współczesną młodzież.
W ramach sesji przygotowanej przez uczniów klasy 2fg uczestnicy mieli okazję wysłuchać interesującego wykładu księdza Andrzeja Abdanka - Kozubskiego na temat „Czy człowiek podchodzi od małpy - co na to Pan Bóg?". Zgromadzeni na sesji mogli wsłuchać się także w ciekawe rozważania ks. Bartosza Łacka, które dotyczyły tematu „Boga w świecie bez Boga".
Swoje prezentacje przedstawili uczniowie klasy 2fg przygotowane pod kierunkiem pani Dominiki Kamińskiej. Gabriela Dziedzic oraz Julia Kupczak przedstawiły tragiczne losy Pokolenia Kolumbów, a także zinterpretowały jeden ze znanych utworów Tadeusza Różewicza Lament. Tematem wystąpienia Justyny Gach, Weroniki Hulbój i Dawida Pawlika był wiersz Unde malum oraz odwołanie do złożonej problematyki w historii filozofii zwaną od czasów Gottfrieda Leibniza teodyceą. Kinga Golec, Maria Ogińska i Edyta Saduś omówiły utwór bez, który kończy się wersami: „życie bez boga jest możliwe/ życie bez boga jest niemożliwe”. Prelegentki przedstawiły również sylwetkę twórczą Tadeusz Różewicza. Kulminację metafizycznych poszukiwań poety ukazały Emilia Danel, Maria Knapik, Dominika Pierlak i Oliwia Wolny w wierszu Nauka chodzenia. Nawiązując do idei chrześcijaństwa bezreligijnego Dietricha Bonhoeffera, doszły do wniosku, że ten niemiecki pastor był przewodnikiem Różewicza, który na początku drogi twórczej otwarcie przyznawał się do niewiary, wyrażonej kilkakrotnym „nie wierzę” w końcowych słowach Lamentu. W Nauce chodzenia poeta odwrócił negację, pisząc o swoim nauczycielu z uznaniem: „szedł za Chrystusem/ naśladował Chrystusa”.
Różewiczowska epifania została omówiona przez Natalię Malutz i Weronikę Widzyk. Następnie Anastazja Staszewska zaprezentowała utwory muzyczne inspirowane poezją Tadeusza Różewicza. Julia Gałuszka, Kinga Bąk i Kaja Danaiłow przygotowały ciekawostki o poecie oraz opinie krytyków na temat twórczości Tadeusza Różewicza. Nie zabrakło również akcentów korespondujących z innymi dziedzinami sztuki. Karina Dziergas, Katarzyna Krzak, Weronika Szerszeń i Maria Szewczyk omówiły wpływ malarstwa Jerzego Nowosielskiego na charakter poezji Różewicza. Podsumowaniem wszystkich prezentacji było wystąpienie uczennic klasy 2cg - Kamili Babickiej i Laury Gawełdy.
Oprócz prelekcji można było również na żywo usłyszeć recytację utworów poety w wykonaniu Kariny Rybarskiej. Utwór wokalny inspirowany wierszami Tadeusza Różewicza zaśpiewały Zuzanna Wandzel i Magdalena Drewniak. Kamil Oleszek zaprezentował film, w którym przedstawił prawdopodobne opinie poety na temat współczesnych realiów świata, odwołując się przy tym do sytuacji pandemii. Wrażeń dopełniły zmagania konkursowe, w czasie których uczniowie mogli sprawdzić swoją wiedzę ze znajomości biografii Tadeusza Różewicza (konkurs kahoot przygotowali: Konrad Mika, Patryk Piecha i Aleksandra Worek)
Nad przebiegiem całości imprezy czuwały prowadzące konferansjerkę - Justyna Gach i Dominika Pierlak.
Obchody święta przebiegły w miłej atmosferze. Pozwoliły na zgłębienie wiedzy na temat twórczości Tadeusza Różewicza oraz zrozumienie, jak skomplikowany i niejednoznaczny może być stan, który nazywamy niewiarą. O tym fakcie przekonuje poezja Tadeusza Różewicza, którego literaturoznawcy nazywają różnie: poetą ateistycznym, poetą sacrum, poetą religijnym i (bez)religijnym, ateistą rozpaczy. Poetyckie i życiowe zmaganie się Różewicza – jego poezja jest wszak autobiograficzna – pokazuje, jak niewystarczające, a nawet mylne może być ograniczenie się do prostej opozycji: wiara–niewiara, bowiem przez wszystkie lata niewiary poeta pragnął wiary.
Organizatorzy: klasa 2fg, Dominika Kamińska, ks. Bartosz Łacek